Kinnickinnic-prolecno musicarenje suvim imitacijama

Tokom prethodna dva dana, proveo sam po nekoliko sati na obliznjem krecnjackoj reci Kinnickinnic i uzivao u neverovatno produktivnom ribolovu suvom muvom na povrsini.

Prvi dan je bio relativno vetrovit i lovio sam od 13-16h, kada je najtoplije. Neposredno po dolasku sam bio nagradjen jednim letargicnim napadom na crnu nimfu. Riba je zamotala predvez oko potopljene grane i brzo se oslobodila udice. Na vodi nije bilo nikakvih znakova aktivnosti. Pretrazujuci terene uzvodnije, naisao sam na blagu krivinu reke, gde su me docekali tihi pljuskovi na povrsini. Pazljivo posmatrajuci brzak dvogledom, primetio sam da pastrmke, poredjane kao vojnici u stroju, kidisu na male crne kamenjarke (Taeniopteryx sp.), koje je vetar obarao na povrsinu vode. Polako sam zauzeo poziciju i u naredna dva sata uzivao u non-stop akciji na povrsini.

Kinnickinnic je u svom gornjem toku poznat po izuzetnoj gustini populacije pastrmki (7000 jedinki po milji), iako nema reputaciju po velikim ribama. Pastrmka od 14 inca duzine je dobar primerak za gornji tok ove vode. Prvog dana sam na lokaciji od nepunih 15-20m duzine ulovio oko trideset riba, medju kojima je bio solidan broj krupnijih primeraka. Ponekad bi svaki zabacaj donosio ugriz. Tokom popodneva pastrmke bi se usredsredile na kamenjarke u pokretu i onda bi promena musice donosila bolji ulov. Interesantna je cinjenica da su Taeniopteryx kamenjarke izuzetano lokalizovane na ovoj reci sporog toga. Kao i sve kamenjarke (red Plecoptera), zahtevaju brzi tok i kamenito dno. Ovakav habitat nije toliko cest na Kinnie-ju. Konkretno, u prethodna dva dana sam obisao nekoliko lokacija i kamenjarke su bile zapazene i aktivne jedino na gore pomenutoj.

Drugog dana (juce), stigao sam na vodu u isto vreme. Bilo je znatno toplije, suncano i sa nesto manje vetra. Pastrmke su se hranile na povrsini, na istoj lokaciji, ali ne u tako velikom broju kao prethodnog dana. I pored toga, ulovio sam izmedju deset i petnaest riba, dok aktivnost nije potpuno prestala, negde oko 15h.

Od musica najuspesnije su bile dve verzije crne kamenjarke (krila od CDC-a ili zecje sape, vidi sliku-imitacije su malo rascupane jer su ulovile po nekoliko riba ;-)). Kada bi se ribe usredsredile na insekte u pokretu, bilo je neophodno potezati dobro namascene muve po povrsini. Tada bi verzija musice Country Gentleman (bez doterivanja makazama) bila dovoljno uverljiva pastrmkama i izazivala je najvise napada.

Otvaranje sezone 2007. (Waterloo Creek)

Izlaskom na Waterloo Creek otvorio sam ovu ribolovnu sezonu. Vrlo hladna zima i velika kolicina snega koji je nedavno pao i naglo se otopio sprecili su me da ranije izadjem na vodu. Od izlaska na vodu nisam previse ocekivao, jer se tokom protekle nedelje sneg topio neverovatnom brzinom i naglo povecao vodostaj na svim vodama Driftless regiona.

Na Waterloo Creek sam stigao u subotu oko podneva. Zatekao sam tragove nedavne poplave-na obalama je poleglo suvo rastinje, zatrpano finim muljem. Prozirnost vode je bila oko 60cm i voda je polako opadala. Zbog otapanja snega temperatura vode je bila ispod proseka. Od vodenih insekata ni traga ni glasa, sto se moglo ocekivati zbog ovakve situacije. Bujice je izazvala manje promene toka, kao i ispiranje recnog korita- belutak se caklio sa dna na mestima koja su ranije bila prekrivena muljem.

Prilazeci reci, uplasih povece jato bekasina na pescanom sprudu. Ovo je siguran znak da je prolece na pragu. Na predvez sam vezao otezanu imitaciju crne pijavice i nisam je menjao tokom trocasovnog ribolova. Najbolje se pokazala imitacija sa sintetickim telom (kombinacija EP fibers-a i gumenih nozica), marabu repom i crvenom conehead glavom, ali prvu ribu sam ulovio na regularnu "all black" veziju. Nekoliko pastrmki koje sam uspeo da prevarim su je uzimale polako i letargicno.

Ove nedelje dolazi nesto toplije vreme, bez ekstremnih padavina. Vodostaj se polako stabilizuje i obecava dobar ribolov.

Zonker "Trobojka"

Zonker in flag colors (red-blue-white) is the most recent version of my Spey Zonker. This is somewhat larger fly, and represents a generic baitfish imitation. To tie this simple fly, you will need:

Hook: Blue Gamakatsu salmon fly sz. 1/0
Wing: White zonker strip
Body: Lite-Brite blue/pearl, teased out
Hair Hackle: Thin layer of blue bucktail, tied in reverse
Front Hackle: Red mallard flank feather

Jig Hook ALF

This is ALF Synthetic Baitfish tied on the Gamakatsu 60 degree jig hook. The inverted hook design becomes really handy for fishing around rocks, barnacle covered humps, and other underwater obstacles.

Starling Soft Hackles

Starling feathers are such a classic material for tying pulsating wet patterns-simple impressionistic nymphs and soft hackles. I prefer starling anytime I need a smaller, dark soft feather. Just like snipe feathers, you can use it for pretty small flies.

Pictured above are Red Tag version of Peacock & Starling, and Weilenmann's Fish & Chips flymph. Notice the incredibly intense red on the upper fly. I used Fluorofibre for the tag. It is the same fiber-optic material I prefer to use for gills on my synthetic baitfish patterns.

New Wave Squid

We are getting more snow in Minnesota, and it is hard to think about spring time fishing. I haven't started working on my new rods yet... For today's post I chose a picture of my most recent squid imitation.

All marine predatory gamefish love squid. I have been working on the 60 degree jig hook version, which incorporates both synthetic and natural materials. It is easy to cast, and has interesting action in the water. Hopefully I will be able to test it this summer in New England.

New Wave Squid recipe:

Hook: 4/0 Gamakatsu Wide Gap 60 degree Jig
Body extension: Pearl E-Z Body Braid or Corsair tubing
Tentacles: Tan ostrich and pearly "salt and pepper" sili legs
Eyes: Large silver Spirit River Deep Sea aluminum eyes with epoxy 3-D Stick-ons
Body: Pearl estaz
Veil: White and tan slinky fiber, mixed with bronze and pink flash

Country Gentleman Revisited & Lapsang Souchong

Almost a year ago I started writing this blog (in Serbian language). The first entry was about the fly I named the Country Gentleman, which could be modified/trimmed on the location to represent an impressionistic imitation of various aquatic insects. Today's entry is about the current incarnation of the same fly, which served me well during the past year. This version is in the mayfly form, and it works as a reasonable imitation of Trico mayflies and various olives, abundant on the spring creeks of the Upper Midwest Driftless area.

Sometimes the silhouette is more important than the exact color of the artificial. The dark body of the fly enhances the overall silhouette of the imitation. Instead of the original brown Hungarian partridge feather, I am currently using the snipe wing covert feather for the front hackle. It enables me to tie the fly in small sizes much more easily. I also started shaping the wing in the Comparadun style, for the low-riding, flush floating imitation of the freshly hatched dun. The delicate, sparse profile enhances the overall vulnerability of the newborn insect.

The recipe:

Hook: Dry Fly 16 or smaller;

Tails: Microfibetts;

Body & Wing: Badger saddle, palmered and trimmed to shape;

Front hackle: Single turn of snipe wing covert feather (medium dun).

This winter has been quite extreme in Minnesota. I found Lapsang Souchong, the legendary and robust tea from the Fujian province of China, a perfect companion to my fly tying sessions. I have recently switched from Twinings filter bags to the Tea Source loose leaf tea (my neighbourhood tea shop.) The difference is quite noticeable, with more fragrant, smoky and less bitter brew. It will be a perfect companion for my early season fishing trips.

Snipe Soft Hackles

I have been playing lately with different soft-hackled flies which utilize snipe covert feathers. Pictured above is an emerger with highly movable materials: snipe tail and collar, ostrich body and the thorax made of loosely dubbed opossum fur. It will be interesting to find out how trout respond to the red hooks. I had used them successfully for many of my saltwater flies, but never for trout patterns.

Pictured on the left are are some traditional sparse soft hackles for trout and greyling, with bodies of waxed silk "dusted" with dubbing. Single turn of folded snipe covert feather completes the fly.

Reel Seats, Streamer Flies

I have just received a couple of reel seats which will be used on my new glass rods. The hardware is modeled after Walton Powell seats, with an up-lock design and exposed grip slot. The inserts are satin finished curly walnut and buckeye burl. They will go nicely with honey-yellow and brown glass blanks.

We got more snow over the weekend in MN, so I tied some more streamers... The weather was perfect for fly tying. Pictured below are the Royal Coachman with the Spey twist and the Hollow Fly on the top of my old "Striper Killer" hip flask.

Project BLUEPRINT

Music and flyfishing have never crossed their paths in my life until now. I do try to keep them separated, but this is the perfect opportunity for them to mix and merge. Eighteen of my images (most of them have already appeared in this blog) will be used in this project, along with myself performing.

BLUEPRINT

A live presentation of sound and image with

Anthony Cox- Acoustic and Electric Basses

Carol Lee Chase- Artwork, Film, Images

Dave King- Drums, Percussion

Kyle Novak- Woodwinds, Electronics

Vladan Milenkovic- Prepared Piano, Synths, Samples, Melodica

February 2nd & 3rd, 2007
Red Eye Theater
Minneapolis, MN

Surf Dream

Winter is a dreaming time for striper fishermen, especially if you are landlocked in Minnesota. These are some of my images which were taken around the coast of New England (Summer 2003), just before my move to the Midwest.

I sat down today and tied some foam divers (top picture), dreaming of the perfect surf. They will be tried this summer, time permitting...

Nymphs

I had pretty good success with this pale olive mayfly nymph during the past season (the abdomen of the nymph is actually pale olive color, even though it appears off-white on the photo.)

I played today with some new versions of this fly, with Swiss-straw thorax cover instead of the synthetic Thin Skin. All of them are quick and pretty easy to tie.

Spey Cray

Jos jedna musica inspirisana receptom iz musicarskog magazina (ne secam se tacno kog)... Zamisljena je kao imresionisticka imitacija recnog raka. Ova moja modifikovana verzija ima conehead otezanje koje ce musici dati jig-akciju. Isprobacu je ove godine na donjem delu reke Rush, gde je moguce uloviti kako pastrmku tako i bass-a.

Jasper-body Flymph

I have been playing lately with some twisted antron fibers as a body material. I wanted to create an effect similar to the silk jasper rod-winding thread. Instead of the Pearsall's or Gudebrod silk, I used twisted antron fibers to create my own jasper thread. For the March Brown Flymph (pictured above), I used three flo-orange fibers, three rust and three dark mahagony brown fibers to create a nine-ply antron thread. Add some fox squirrel thorax, speckled hen hackle and tail, and copper wire rib to complete the fly.

The color combinations are endless. With the regular jasper thread (silk or poly) you have only two mixed colors, while this method allows you to mix colors indefinitely. For instance, the combination of olive, pale yellow and grey twisted fibers works great for the BWO body. You can vary the number of individual fibers to get the desired hue or thickness.

Old Favourite Revisited

Spey Zonker-Leech is an old favourite of mine. Here is the slightly updated version...

Hook: TMC or Gamakatsu salmon fly
Tail: Burgundy marabou
Body: Claret Angora/Lite Brite blend, teased out
Wing: Black zonker strip
Cone: Flo-orange (brass)
Hackle: Orange-brown pheasant rump feather

Snipe & Olive

Pera sa krila americke bekasine (eng. snipe; lat. Capella gallinago) su, uz perje jarebice i sumske sljuke, izvanredan materijal za soft hackle musice. Ova ptica je brojna tokom jesenje seobe duz obala krecnjackih potoka srednjeg americkog zapada, koji proticu kroz livadsko/prerijski habitat. Krajem oktobra migracija dostize vrhunac, ali je seoba cesto zavisna od vremenskih prilika. Ono sto njeno perje cini izuzetno atraktivnim za vezace musica je obilje malih pera, kojima se lako vezuju musice manje od velicine 18. Na laganim, malim udicama, ove musice perfektno imitiraju sitne diptere i jednodnevke, koje su tokom citave godine prisutne na spring creek vodama.

Na slikama su dve klasicne soft hackle (mekonoge) verzije musice Snipe & Olive. Prva verzija ima grublje dabirano telo od angore, dok je druga sa tanjim telom od mekane kamilje vune. Tradicionalni dabing za ove elegantne musice je krzno krtice, poznato po svojoj finoj teksturi.

Novembarski "spring creek" dnevnik (2)

Danas je bio neverovatno topao dan za novembar. Stigao sam na Waterloo Creek vec u 8:30 i posle nekoliko zabacaja vec uzivao u spektakularnim skokovima krupne zlatno-zute potocare. Male crne i braon buggere nisam skidao sa predveza tokom citavog dana. Ribolov je bio jos bolji u poredjenju sa nedeljom. Ribe sa fotografija su bile prosek za danas. Iako je akcija nesto usporila posle 11 sati, uz malo truda lovilo se non-stop. Posto je radni dan, video sam samo jos jednog musicara tokom citavog dana-u dolini nije bilo zive duse. Povrsinska ishrana ribe je bila jos sporadicnija, tokom mestimicnog rojenja vecih BWO jednodnevki. Strimeri su bili tako produktivni, da nisam hteo da gubim vreme sa povrsinskim imitacijama.

Kulminacija uzbudjenja bio je zabacaj pored isturene obale, gde se reka racva i stvara malu adu. Na ovom mestu sam pre tri dana uplasio ogromnu ribu. Pretpostavio sam da ce danas biti na istom mestu i nisam se prevario. Riba je zgrabila strimer posle treceg ili cetvrtog vodjenja, imao sam je na udici nekoliko sekundi i posle iskakanja od kojeg zastaje dah je uspela da ga se otrese. Dan sam zavrsio na dugackom brzaku, gde su postrojene pastrmke "eksplodirale" na mali braon strimer. Ovo je bez sumnje bio jedan od najlepsih ribolovnih dana ove godine.

Novembarski "spring creek" dnevnik

Ne postoji bolji nacin da se iskoristi lep jesenji dan, nego da se provede na vodi, po mogucnosti vasem favoritu… Dodajte jos nesto toplije vreme, bez, ili sa malo vetra, meki fiberglas stap i rojenje BWO jednodnevki, i vec rizikujete da vas ovakav dan opije gore nego nekoliko James Bond martinija. Dva i po sata voznje od Mineapolisa je dovoljno da se stigne u mali musicarski raj na severu Ajove, svega petnaestak minuta od granice sa Minesotom. U ovoj drzavi je musicarenje pastrmke dozvoljeno tokom cele godine.

Iskoristio sam lepo vreme u poslednjih nekoliko nedelja da jednom nedeljno izvedem ovakav izlet. Obicno preslusam dva CD-a tokom voznje i vec stizem u tzv. Driftless oblast, gde su brda i cuvici ispresecani dubokim gudurama i dolinama, a krecnjacka podloga radja bezbroj malih izvora, koji se kao krivudava plava mreza sastavljaju i formiraju manje reke i potoke. Potocna pastrmka je glavni stanovnik ovih voda, a recica koje ona nastanjuje ima u tom broju, da ni DNR mapa ne pokazuje svaku pritoku u kojoj se moze loviti pastrmka.

Sjajni Waterloo Creek je fantasticna voda. Retki su dani kada se na njoj lose prodje. Donji deo njenog toka vijuga kroz prerijski habitat, gde visoka trava tokom najtoplijih meseci stvara neprobojnu dzunglu, kroz koju je nemoguce proci. U jesen kretanje postaje daleko lakse. Jutros sam bio prvi na vodi, sa koje se dizala para, dok se inje caklilo sa okolnog rastinja. Oglasavanje petla-fazana, brzo dizanje sumskih sljuka sa mocvarnih obala i mirni zubor ledene vode su remetili jutarnju tisinu.

Mali crni Bugger je moja standardna musica za ovakav tip voda kada se pretrazuje teren. Tokom proteklih sedmica BWO rojenje se materijalizovalo svaki put, ali tek oko podneva, kada je bilo najtoplije. Pre nedelju dana rojenje je bilo tako jako, da se sjajno lovilo na povrsinske musice i emerdzere tokom citavog dana. Rojenja je bilo i danas, ali nije bilo takvog intenziteta. Koristio sam mali strimer sve vreme i tek pred kraj se prebacio na BWO emerdzer, da bih okoncao dan sa nekoliko riba ulovljenih na povrsini.

Danas sam lovio oko cetiri sata, ulovio petnaestak riba (sve potocare), ali je prosecna velicina bila veca u porednjenju sa proslonedeljnim izlaskom, zahvaljujuci Bugger-u. Strimer je oko podneva, po jakom suncu, postao manje produktivan, a zamenio ga je emerdzer. Da je bilo nesto oblacnije, ribolov na suvu muvu bio bio sigurno bolji (uostalom kao i danasnje rojenje.) Ostaje mi da se nadam da se talas lepog vremena odrzi sto je moguce duze.

Pheasant & Ostrich (P&O) nimfa

U prethodnim postovima pominjao sam P&O nimfu, moju malu varijaciju na prastaru temu, koja kombinuje isperke iz fazanovog repa sa nojevim perom. Vecinu krecnjackih potoka koje sam posecivao ovog i proslog leta karakterise miran vodeni tok. Riba ima puno vremena da izbliza osmotri musicu u sporoj struji i na ovakvom tipu voda stara PT nimfa na malim udicama skoro uvek donosi ulov. Moja varijacija nastala je sredinom ovog leta i vec prilikom prvog testiranja donela je sjajan ulov. U mirnoj vodi i prilikom najmanjeg pomeranja nojevi isperci "disu" i daju utisak pokreta. Malo svetlucavog akrilika na ledjnoj strani toraksa simulira zrelu nimfu pred rojenje i privlaci ribu. Nojevi isperci daju utisak dlakavosti, sto dobro imitira BWO, Baetis i Siphlonurus nimfe, ceste u alkalnim vodama. Ako se veze na lucno savijenoj udici, P&O moze proci i kao imitacija racica.

Za vezivanje vam treba snop maslinasto obojenih fazanovih isperaka koji se standardno pricvrsti i namota se abdomen jednim nojevim isperkom. Povucite snop fazanovih isperaka preostao od repa preko abdomena i porebrite abdomen bakarnom zicom. Vezite drugi snopic isperaka za pokrov toraksa (ili crni swiss straw, kao na nimfi sa fotografije) i namotajte gusci toraks sa 2-3 nojeva isperka. Prevucite swiss straw, zavrsite musicu i premazite pokrov svetlucavim akrilikom. Umesto akrilika mozete koristiti lak za nokte sa sljokicama. Koristite dobre cvorove jer su napadi na ovu nimfu cesto izuzetno agresivni.

Jesenji ribolov u Viskonsinu i zatvaranje sezone

Danas je poslednji dan sezone lova na pastrmke u Viskonsinu i Minesoti. Ljubiteljima lova na kraskim vodama srednjeg zapada preostaje Ajova, drzava u kojoj je lov na pastrmku otvoren tokom cele godine. To nije sve-musicari iz ovih krajeva imaju jos neke opcije do zime: lov na toplovodne ribe, kao i musicarenje lososa i stilheda na Velikim jezerima.

Juce i danas sam izasao na moja uobicajena mesta, da na njima provedem poslednje dane ove pastrmske sezone. Kisovito vreme je juce popodne izazvalo solidno rojenje Plauditus sp. na reci Rush, ali mi guzva na vodi nije probudila zelju da pecam na ovoj poznatoj vodi. Ribolovci su cudni-masovno izlaze na otvaranje i zatvaranje sezone, dok ih preko leta bas i nema u ogromnom broju. Rush je izuzetak, jer je pod neprestanim pritiskom. Razmisljao sam da je najbolje zatvoriti sezonu loveci na nekom skrivenom, malo poznatom mestu, po mogucstvu autohtonu pastrmku. Zlatovcica je autohtona riba, a u ovo doba godine dobija izrazitu obojenost.

Kada sam juce poslepodne stigao na moju lokaciju, zatekao sam tri musicara kako skakucu od vira do vira. Oblacno vreme je pomoglo da zlatovcice budno motre musice koje padaju i hitro reaguju. Lovio sam iskljucivo nifama, kako juce, tako i danas. Najbolje su se pokazale razne verzije PT-a (fazanke), narocito Pheasant & Ostrich, velicina 14-18. Posle uzbudljivih par sati igranja sa zlatovcicama, pred mrak sam svratio do Lost Creek-a. Ovo vodu svi zaobilaze, usredsredjujuci se na Rush, ali mi je bas to odgovaralo. Pobedonosna taktika tokom zatvaranje sezone podrazumeva maksimalno izbegavanje drugih ribolovaca.

Meki Lamiglas 3wt, predvez 0.12mm i sicusna Acrylic Beadhead PT, koja imitira Plauditus i Baetis jednodnevke su bili savrsena kombinacija. Pronasao sam tri krupne ribe u plicaku potoka, koje su kupile trzalice i majusne jednodnevke. Posle trece prezentacije, borbena potocara sa izrazito zutim stomakom je zgrabila malu nimfu i krenula sa serijom skokova. Posle kratkog poziranja, vratio sam je u vodu i ustanovio da su se druge dve ribe odavno razbezale. Bilo je vreme da krenem za St. Paul.

Jutros me je potok sa zlatovcicama docekao u bljestavom sjaju boja rane jeseni. Na obalama nije bilo zive duse... Iako je bilo savrseno vedro, zlatovcice su bile orne za akciju. Ovoga puta su na nimfe hrabro jurisali debeli muzjaci, sa jarko-narandzastim stomacima. Za par sati lova ulovio sam dvadesetak riba, medju kojima je bilo dosta agresivnih muzjaka. Drustvo su mi pravili usamljeni orao ribar i jato divljih curaka. Popodne sam ponovo svratio do Rush river-a, samo na kratko. Izgleda da su horde ribolovaca rasterale ribu i uspeo sam da prevarim samo jednu manju potocaru, nizvodnom prezentacijom mekonoge nimfe. Siva caplja sa fotografije mi je dozvolila da joj pridjem na svega par metara-ocigledno je navikla na ribolovce koji non-stop spartaju ovim terenima.

Nadam se da cu sredinom meseca imati vremena da obidjem Ajovu. O tome u sledecem blogu...